Jak już wcześniej pisaliśmy we wcześniejszych artykułach zamieszczonych na blogu orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej są istotne dla oceny zasadności roszczeń Frankowiczków. Orzeczenia TSUE stanowią pewnego rodzaju wytyczną dla Sądów Powszechnych w Polsce.
W dniu 8 września 2022 roku zapadł kolejny korzystny Wyrok w sprawach C-80/21, C-81/21 i C-82/21. Treść Wyroku stanowi odpowiedź na pytania prejudycjalne Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w Warszawie.
I tak, w sprawie C – 80/21 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej odpowiedział na zagadnienie dotyczące możliwości usunięcia części nieuczciwego warunku umownego i pozostawienia pozostałej, uczciwej części umowy kredytowej, w mocy. W treści uzasadnienia Wyroku z dnia 8 września 2022 roku TSUE odwołał się do wcześniejszego swojego orzeczenia tj. C – 19 /20 gdzie już orzekł, iż nie jest możliwe usunięcie nieuczciwej marży banku i pozostawienie kredytu przeliczanego w oparciu o średni kurs NBP.
Trybunał, odpowiadając na drugie pytanie, potwierdził dotychczasową linię orzeczniczą (w szczególności w sprawie C – 260/18) zgodnie z którą nie ma możliwości w miejsce nieuczciwego postanowienia umownego wprowadzenia przepisów dyspozytywnych prawa krajowego o charakterze ogólnym. Trybunał podkreślił brak w polskim porządku prawnym takich przepisów. Zatem w sposób jednoznaczny wyłączona jest możliwość stosowania regulacji zawartej w art. 358 k.c. tj.
㤠1.
Jeżeli przedmiotem zobowiązania podlegającego wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia wyłącznie w walucie obcej.
§ 2.
Wartość waluty obcej określa się według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia wymagalności roszczenia, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna zastrzega inaczej.
§ 3.
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia, w którym zapłata jest dokonywana.”
Z uwagi na powyższe, Sąd Powszechny w Polsce nie może, w miejsce nieuczciwego postanowienia umownego, wprowadzić kursu średniego NBP i w ten sposób wykonywać umowy. Jest to tym bardziej istotne ponieważ dotyczy umów kredytowych zawartych po 2009 roku. W konsekwencji umowy kredytowe waloryzowane kursem CHF zawarte po 24 stycznia 2009 roku mogą być przez sądy za nieważne.
Co do pytania trzeciego Trybunał dotyczącego liczenia terminów przedawnienia roszczeń majątkowych dla konsumentów stwierdził, że dopiero wiedza kredytobiorcy o nieuczciwości powoduje rozpoczęcie biegu przedawnienia. Tym samym konsument może dochodzić zwrotu nienależnego świadczenia w pełnym zakresie, także wpłaconych rat kredytowych dokonanych ponad 10 lat temu. Wskazać jedynie należy, że znamienita większość umów kredytowych była zawiera w latach 2005 – 2008.
Zatem, jeżeli borykasz się z problemem, to sprawdź ofertę kancelarii radcy prawnego Iwony Rzucidło. Dotychczas wykazaliśmy 100 % skuteczności w sprawach dotyczących helweckiej waluty. Już czas, aby uwolnić się od kredytu i znowu stanąć na nogi. Umów się na bezpłatną konsultację, a przedstawimy Ci wszystkie szczegóły współpracy.